پسوریازیس
پسوریازیس (psoriasis) نوعی اختلال پوستی است که باعث می شود رشد سلول های پوست زیاد شود. در حالت طبیعی سلول های پوست هر ۱۰ تا ۳۰ روز تعویض می شوند که در پسوریازیس این سلول ها هر ۳ تا ۴ روز رشد می کنند و تکثیر می شوند.
پسوریازیس با علائمی چون لکه های قرمز که همراه پوسته های سفید است در سطح پوست خودش را نشان می دهد و بیشتر در نواحی پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر می شود. پسوریازیس در بیشتر افراد فقط چند ناحیه از بدن را درگیر می کند اما در مرحله شدید تر بیشتر قسمت های بدن را درگیر می کند.
بیماری پسوریازیس دوره ای هست، در یک مدت (که حدود چند هفته تا چند ماه است) به شدیدترین مرحله خودش می رسد و آروم آروم علائمش کمتر می شود یا حتی کامل درمان می شود.
نکته مهم : پسوریازیس بیماری واگیر داری نیست.
علائم پسوریازیس
علائم پسوریازیس در هر فرد می تواند متفاوت باشد اما از علائم این بیماری می توان به موارد زیر اساره کرد :
- پینه های برآمده زبر و قرمز در پوست
- خارش و درد
- ضخیم شدن ناخن ها
- تاول پر از چرک بر روی قسمت قرمز شده پوست (نادر است)
عوامل تشدید پسوریازیس
عواملی که باعث تشدید پسوریازیس می شود شامل سابقه خانوادگی، عفونت های ویروسی و باکتریایی، استرس، چاقی، سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها (مثل داروهایی که حاوی لیتیم هستند، داروهای ضد مالاریا،داروهای فشار خون) می باشد.
تشخیص بیماری پسوریازیس
جهت تشخیص بیماری پسوریازیس در بیشتر مواقع پزشک بدون انجام آزمایش با معاینه تشخیص خواهد داد ولی در موارد خاص، دکتر آزمایش بیوپسی را تجویز می کند. در این آزمایش پزشک نمونه کوچکی از پوست را در آزمایشگاه توسط دستگاه بررسی می کند، نوع و شدت بیماری را مشخص می کند. این آزمایش معمولا با بی حسی انجام می شود.
درمان پسوریازیس
در رابطه با درمان پسوریازیس باید بیان کرد که پسوریازیس درمان قطعی ندارد و فقط می توان با مصرف داروهای خوراکی و موضعی علائم و شدت آن را کنترل کرد. مصرف کرم های موضعی زیر برای پسوریازیس ضعیف تا متوسط توصیه می شود:
- رتینوئید های پوستی
- کورتیکواستروئید
- دیترانول
- پماد هاب آنالوگ ویتامین D
- سالیسیلیک اسید
- مرطوب کننده ها
مصرف داروهای خوراکی که برای درمان پسوریازیس شدید توسط پزشک تجویز می شود عبارتند از:
متوترکسات: این دارو سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن است و مانع حرکت سلول های سفید خون به سمت پوست می شود و عوارض زیادی از جمله اختلال در عملکرد کبد، کلیه، مغز استخوان دارد.
سیکلوسپورین: این دارو سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن است و مانع از حمله سلول های سفید خون به سلول های پوستی می شود و عوارض آن شامل متورم شدن و التهاب در لثه ها است.
رتینوئید ها: این دارو باعث کاهش تکثیر سلولی می شود و با توقف استفاده این دارو علائم های بیماری دوباره ظاهر می شود و عوارض این دارو شامل ریزش موها و التهاب لب ها است.
از بهترین راه های درمان برای پسوریازیس می توان به نور درمانی اشاره کرد. در نور درمانی اشعه های فرابنفش (که شامل اشعه های UV نور خورشید است) در قسمت مشخصی از بدن (که درگیر پسوریازیس شده است) قرار می دهند چون اشعه های UV نور خورشید علائم پسوریازیس را با از بین بردن سلول های سفید خون که به بدن حمله کرده است کاهش می دهد.
با انجام نور درمانی و درمان موضعی، علائم پسوریازیس در زمان کمتری، بهبود می یابد.
تا مقاله های دیگر با ما همرا باشید.
